Januari 2020 plaatste schrijfster Oli Veijn op Facebook een oproep met daarin de vraag of er schrijvers waren die wilden meewerken aan een bundel waarvan de opbrengsten naar een goed doel zouden gaan vanwege de hevige bosbranden in Australië. Na een kleine aanmoediging besloot ik een poging te wagen en een verhaal te schrijven. Ik vroeg mijn twee proeflezers of ze de komende dagen beschikbaar waren om snel te lezen en te reageren, omdat het verhaal snel geschreven moest worden.
Najaar 2018 schreef ik Eb en vloed van het leven voor een schrijfwedstrijd van Sweek en kwam daarmee als finalist in de bundel Korte Verhalen Sweekstars 2018.
“Mijmerend kijk ik uit over de zee, die zo zwart als de nacht is. Ik zie alleen de koppen van de golven in het maanlicht glinsteren en verderop in het water zie ik af en toe een groen of rood lichtje van een boei. Het was dom van mezelf om juist hiernaartoe te komen. Deze plek staat bol van de mooie herinneringen.”
